Zbudził mnie zapach. Znałem tę kompozycję aromatów, ale nie potrafiłem jednoznacznie określić co to jest. Aromat był miłą, nieco słodką mieszanką kilku zapachów, z lekką wschodnią nutką okraszoną kawowym akcentem. Lawina myśli już ruszyła i wiedziałem, że nie powstrzymam jej bez rozwiązania tej zagadki. Wyszedłem więc spod kołdry by to sprawdzić. Na stoliku w salonie leżała rozpakowana tabliczka gorzkiej czekolady, a tuż obok filiżanka z gorącą kawą, zatem kawowy akcent już mam. Kolejny fragment układanki dostrzegłem na kuchence, gdzie niewielki garnuszek z leniwie gotującą się zawartością snuł mgłowe niteczki, wypełniając nimi kuchenną przestrzeń. Przez uchylone drzwi łazienki wysączał się zapach jej perfum, kolejny składnik kompozycji zapachowego przebudzenia. Wciąż brakowało jeszcze jednego, tego najbardziej subtelnego, delikatnego aromatu zdolnego pobudzić najwyższe obszary zapachowej wrażliwości.
Na jednym z salonowych foteli, twarzą do okna siedziała Ona. Wyprostowana, z zamkniętymi oczami, wydawała się pulsować pomarańczowością. Jej piersi i ramiona poruszane powolnym pełnym oddechem, pogodne spokojne jasne oblicze, wszystko to zdradzało stan w jakim się właśnie znajdowała. Naga, cudownie piękna, obecna w każdym możliwym aspekcie obecności, na wszystkich możliwych płaszczyznach i wszystkich możliwych obszarach. Sięgająca swoją wielowymiarową duszą w najgłębsze głębie świadomości i nieświadomości. Kobieta, doskonałe dopełnienie tej rzeczywistości, a na jej łonie kilka małych pomarańczowych nagietków.
Stałem nieporuszony wpatrując się w nią, delektując ciszą rozkołysaną spokojem stanu jej ducha, stając się wręcz jej częścią. W duszy usłyszałem szept
-kocham, kocham, kocham, kocham, kocham…
*****
Moi drodzy czytelnicy, bardzo bardzo serdecznie Wam wszystkim dziękuję, za to że jesteście ze mną już tyle czasu. Moje pisanie sercem, wymaga też od Was czytania sercem, zatem jestem pełen wdzięczności wobec Was, że znajdujecie moje teksty godne tego by poświęcić im odrobinę swojej serdecznej wrażliwości.
Ja wiem, że czekacie na kolejne opowiadania o Sigrun, i dlatego proszę was o jeszcze chwilę cierpliwości. Moja dusza przynagla mnie do pisania „wiedźmowych” tekstów, i mogę się tyko domyślać czemu tak się dzieje. Jednak przyznam się wam w tajemnicy, że uwielbiam „Wiedźmowe” pisanie i naprawdę czuję, że w jakiś sposób komuś tam gdzieś, jest ono potrzebne. Kiedyś Wam to wytłumaczę, bo czuję iż jest to w pewnym sensie wołanie wszechświata.. Swoisty szept w kierunku naszych dusz, by przebudziły się z szarego pędu za pustką
Od początku tego roku, sporo się zmieniło w moim życiu. Zaczęło się od zmiany samochodu, starego na mniej stary, ale zawsze bardziej sprawny… potem przyszła kolej na pracę. Ta zmiana była bardzo poważna, i sprawiła mi ogrom radości. Pracuję teraz jako w pełni spełniony elektronik, obcując z technologią niemal kosmiczną. No i ostatnia zmiana związana z pracą, to zmiana miejsca zamieszkania. Opuściłem moje mieszkanie w domku na wzgórzu w Lye, i zamieszkałem bliżej mojej nowej pracy, czyli w Kvernevik nad słynnym Hafrsfjord. Tak tak, to ten właśnie fiord, na którym Harald Pięknowłosy stoczył bodaj najważniejszą bitwę w historii Królestwa Norwegii.
Powoli ogarniam nowe przestrzenie i ufam moi drodzy, że niebawem podaruję Wam obfitość nowych treści.
Cieszę się też z współpracy z Anią, która dzieli się z nami swoimi treściami, wprowadzając nas w arkana świadomego życia. Sam też szykuję krótki tekst, o swoich osobistych doświadczeniach związanych z odwoływaniem się do serdecznych obszarów i świadomości własnej egzystencji. Zapewniam Was, że jest to klucz do rozwiązania najcięższych problemów w życiu każdego człowieka.
Wszystkie opowiadania, felietony i inne teksty jakie powstały od początku istnienia Stavanger KaftanBlady, znajdziecie na moim blogu http://kaftanblady.com
Raz jeszcze dziękuję, i zapraszam do serdecznego czytania kolejnych treści na KaftanBlady.
Jeżeli macie jakieś pytania czy sugestie, to piszcie proszę.
Stavanger KaftanBlady 07.09.2019
http://Kaftanblady.com
