Przyjdzie chwila, gdy zobaczysz takie drzwi w sobie. Widoczne lecz niedostępne dla innych. Dostrzeżesz ich wyjątkowość i zaintrygują Cie, zapragniesz je otworzyć i odkryć to, co kryje się za nimi. Pojawi się w Twoim sercu emocja, którą pierwej zechcesz zwalczyć z obawy przed zmianą. To na nic, ona już Cie nie opuści, dając impuls, pragnienie przekroczenia progu tych nieoczywistych drzwi. Chcę powiedzieć byś nie lękał się by je otworzyć. Zrób to, wejdź przez nie i sprawdź co tam się kryje. Nie pożałujesz i nie zechcesz już wrócić. Niechybnie znikniesz z oczywistości, będziesz jak mgła wszędzie i nigdzie. Zapewne też usłyszysz wtedy słowa co brzmią od zarania dziejów, te jedyne, które warto usłyszeć, te co oznajmiają, że właśnie jesteś w DOMU.
Och jak ja Ciebie KOCHAM
Slawomir Podsiadlowski
Grafika Pascal Campion
